Það hefur lengi verið vitað að það að gifta sig á unga aldrei býður heim hættunni á skilnaði. Fæstir hafa þroska til að ganga í hjónband fyrir tvítugt eða snemma eftir tvítugt. En nýleg rannsókn bendir einnig til þess að það geti verið varhugavert að gifta sig löngu eftir þrítugt því skilnaðartíðnin eykst með hverju árinu eftir 32 ára aldur. Vilji maður eiga farsælt hjónaband borgar sig semsagt að gifta sig hvorki of snemma né of seint.
Félagsfræðingurinn Nicholas Wolfingar skoðaði gögn um fjölskylduþróun frá stofnuninni National Survey of Family Growth. Ein af meginniðurstöðum könnunar hans er þessi: Þeir sem gifta sig um miðjan eða seint á fertugsaldri eru í meiri hættu á að skilja en þeir sem gifta sig rétt fyrir þrítugt.
Skýringarnar á því hvers vegna fólk sem giftist mjög snemma skilur oftar eru nokkuð augljósar en erfiðara er að finna skýringar á því hvers vegna fólk sem giftist seint skilur frekar. Wolfinger telur þó að líklegasta skýringin sé sú að þeir sem giftast seint séu ekki með skapgerð fyrir hjónaband. Þeir hafi frestað hjónabandi einmitt vegna þess. Innst hinni henti hjónaband ekki þessu fólki. Wolfinger gefur þar með í skyn að þeir sem ekki eru giftir fyrir 32 ára aldur ættu kannski ekki að ganga í hjónaband. Það getur þó engan veginn átt við um alla.
Meginniðurstaðan er þó sú að þeir sem vilja forðast skilnað ættu að bíða með að gifta sig – en ekki of lengi.
Fjallað er um athuganir hans í læsilegri grein á Huffington Post