Vegan er örugglega eitt umdeildasta hugtak síðustu ára. Það hafa allir skoðun á veganisma. En hvað þýðir þetta umdeilda hugtak?

„Grænkerar er flokkur grænmetisæta sem neyta engra dýraafurða. Þessi hópur sækir alla næringu úr plönturíkinu og borðar því ekki kjöt, fisk, mjólkurvörur, egg eða aðrar dýraafurðir. Grundvöllur veganisma er sú siðferðislega afstaða að rangt sé að líta á dýr sem hráefni eða vörur. Þar af leiðandi er einnig algengt að vegan-fólk forðist að nota allar vörur sem eru unnar eru úr, af eða með dýrum líkt og leður, ull, silki, sápu úr dýrafitu o.s.frv. og það sama á við um vörur sem prófaðar eru á dýrum.“ Áttavitinn.

En það er líka að verða meira um að fólk hoppar um borð í vegan lestina vegna gróðurhúsaáhrifa. Vissirðu t.d. að 13-18% af útblæstri gróðurhúsalofttegunda má rekja til landbúnaðar? Þegar ég fór að skoða þetta fannst mér mjög eðlilegt að reyna að leggja mitt af mörkum í baráttunni bæði gegn illri meðferð dýra (mér finnst ill meðferð dýra að taka lömbin frá mæðrum sínum og borða þau, sama hvernig lífi þau lifðu áður) og gegn gróðurhúsaáhrifum. En hvað get ég gert, hvað treysti ég mér til að gera? Án þess að springa á limminu og segja svo bara „fuck it“ og fara svo aftur í sama gamla farið. Ég ákvað því að taka þetta í skrefum. En fyrst og fremst ákvað ég að vera meðvituð og minnka alla neyslu. En mig langar ekkert að hætta að lifa lífinu sem ég elska.

Þetta er allt svo mikil þversögn fyrir mér.

Ég er að koma á laggirnar litlu fyrirtæki, það er ekki umhverfisvænt, en mig langar ekki að gefa þann draum upp á bátinn.

Það er ekki umhverfisvænt að vera að skottast til útlanda í tíma og ótíma, en mig langar að sjá heiminn og kynnast ólíkum menningum.

Það er ekki umhverfisvænt að eignast börn, ég á tvo stráka sem ég elska af öllu hjarta.

Allt sem við gerum og erum ógnar umhverfinu okkar. Það sem okkur finnst lágmarks mannréttindi eins og að eignast börn er ekki umhverfisvænt.

Við verðum að vera meðvituð, við verðum að gera okkar besta! En hversu langt erum við tilbúin að ganga fyrir betri heim fyrir komandi kynslóðir?

Færslan er skrifuð af Sigurrós Ösp og birtist upphaflega á Vynir.is