„Þetta byrjaði allt saman á einni vaktinni þegar ég var klædd í mín vinnuföt sem var annaðhvort kjóll, sokkabuxur og svunta eða gallabuxur, skyrta og svunta. Ég fór inn í eldhús til þess að taka diska á borðið mitt og hann kallar á eftir mér „rassinn þinn er mjög flottur í þessum buxum“. Ég hægði aðeins á mér á leiðinni út úr eldhúsinu ákvað síðan að líta ekki til baka heldur bara halda áfram eins og ekkert hefði gerst.“
Segir í aðsendri grein sem Bleikt barst í dag. Konan sem sendi greinina kýs að koma ekki fram undir nafni en vill deila reynslu sinni í tilefni alþjóðlegs baráttudags kvenna þann 8. mars næstkomandi. Telur hún deilingu sína á efninu geta hjálpað henni sjálfri ásamt öðrum sem hafa lent í svipaðri reynslu.
Við vorum þau einu sem töluðum íslensku oft á vöktum,
„Í dag eru tvö ár frá því hann umbreytti lífi mínu. Ég þekkti hann sem kærasta frænku minnar og ég vann með þeim báðum á hóteli út á landi, hann vann sem kokkur í eldhúsinu og ég sem þjónn. Við vorum þau einu sem töluðum íslensku oft á vöktum, þar sem við unnum mest með erlendu fólki. Þetta gerði það að verkum að hann gat nánast sagt hvað sem er við mig án þess að neinn skildi neitt.“
Segir hún áreitið hafa haldið áfram á næstu vöktum þeirra saman, hún hafi reynt að hunsa það þar sem hún eigi erfitt með að svara fyrir sig vegna feimni.
„Sirka tveimur mánuðum eftir að þetta byrjaði fluttu hann og frænka mín inn í húsið sem ég bjó í sem var rétt við hótelið. Við vorum átta sem bjuggum saman í þessu húsi. Fyrsta mánuðinn var þetta allt í góðu og ekkert gerðist, það var ekki fyrr en eitt kvöldið sem við vorum bara tvö í húsinu. Frænka mín var í Reykjavík og allir aðrir voru annaðhvort í fríi einhvers staðar eða á næturvöktum. Ég fór inn í herbergið mitt til þess að fara að sofa þegar ég fæ Snapchat sent frá honum. Fyrst vissi ég ekki að hann væri í húsinu en þegar ég opna snapchattið þá er það mynd sem kallast „dickpic“ og textinn við myndina segir: „Viltu koma og sjúga þennan?“. Ég sendi honum skilaboð til baka og segi: „Nei, og ekki senda mér svona skilaboð aftur, ég hef ekki áhuga!“
Ein vika leið og maðurinn lét konuna í friði. Hún taldi því að hann hefði tekið skilaboðum hennar alvarlega. Annað átti eftir að koma í ljós.
„Stuttu seinna héldum við partý í húsinu okkar sem ég og önnur stelpa sem bjó með okkur vorum búnar að skipuleggja í langan tíma. Allir sem vildu gátu komu og við drukkum og skemmtum okkur mikið. Í lok partýsins voru einhverjir sem fóru heim til sín að sofa en við vorum fjögur sem ákváðum að fara upp á hótel til þess að fá okkur eitthvað að borða. Hann fór með.“
Eftir að hafa fengið sér að borða ákvað hún að ganga til baka og voru þau þá orðin tvö ein eftir.
„Ég stytti mér alltaf leið í gegnum hótelið til þess að komast heim og þurfti ég til þess að fara niður í geymslu og út af hótelinu þaðan. Ég gerði það eins og alltaf og var hann samferða mér. Þegar við vorum komin niður í geymslu þá ýtir hann mér upp að veggnum og heldur mjög fast í hendurnar á mér. Ég spyr hann hvað hann sé að gera og hann segir: „Ég veit að þú vilt þetta.“ Ég streittist á móti og sagði honum að ég vildi þetta ekki. Hann sleppir þá aðeins takinu og það næsta sem ég veit er að hann tekur upp hnefann og kýlir mig í andlitið. Hann snýr mér svo við og skellir mér í vegginn, það fast að ég braut einn putta. Næst togar hann buxurnar mínar og nærbuxur niður. Ég gat ekki streist á móti lengur, ég bókstaflega fraus, gat ekkert gert.“
Þegar hann hafði lokið sér af segir hún hann hafa hótað sér.
„Hann sagði mér að ef ég segði einhverjum frá þessu myndi hann gera þetta aftur og ekki vera svona góður við mig eins hann var í þetta skiptið. Hann segir mér að segja öllum að ég hafi verið svo full að ég hafi dottið og væri þess vegna með glóðarauga og marin alls staðar. Áður en hann fór sagði hann svo: „Þú vildir þetta. Þú ert búin að vera að bjóða upp á þetta.“ Þetta byrjaði allt saman sem eitthvað sem kallast „saklaust“ í samfélaginu en er það ekki. Á þessum tíma var því eiginlega stimplað inn í hausinn á mér að „lítið og saklaust“ kynferðislegt ofbeldi væri bara allt í lagi. En það er það ekki. NEI þýðir NEI.“
Segir hún að sama hvernig klæðnaður stúlkna sé, hversu drukknar þær séu eða hvernig hegðun þeirra sé þá eigi það ekki að skipta neinu máli. Engin stúlka sé að bjóða upp á það að láta nauðga sér.
„Spurningar sem ég spurði mig svo oft alla daga eftir að þetta gerðist og geri enn í dag eru meðal annars: Klæddi ég mig óviðeigandi í vinnunni? Var ég í of þröngum gallabuxum? Var ég í of stuttu pilsi eða kjól? Var ég að „flirta“ við hann án þess að vita af því? Átti ég ekki að hlæja að bröndurunum hans? Var þetta mér að kenna? Var ég að bjóða upp á þetta? Þetta eru spurningar sem enginn 21 árs gömul stelpa ætti að þurfa að spyrja sig alla daga. Enn í dag tveimur árum seinna er ég hrædd um það hvernig ég er klædd þegar ég fer úr úr húsi.
Þetta er of þröngt
Þetta er of stutt
Þetta er of flegið
Þetta hugsa ég á hverjum einasta degi áður en ég labba út úr húsi.
NEI ÞÝÐIR NEI!“
-Nafnlaus
