Undanfarin ár hafa naglaásetningar orðið mjög vinsælar. Naglafræðingar keppast við að gera allskonar mismunandi útgáfur af nöglum, langar, stuttar, litríkar og í mismunandi formum. Hin þrjátíu og fimm ára gamla Elena fór hins vegar aðra leið þegar hún ákvað að hafa neglur sem vektu athygli fólks.
Bloggarinn Elena Shilenkova sem er frá Rússlandi sló nefnilega á dögunum met þegar hún hafði safnað tólf sentímetra löngum nöglum sem hún kallar „börnin“ sín. Elena hefur safnað nöglum í fjögur ár og samkvæmt Metro þá neitar hún að synda í sjónum, spila tennis og að ganga í hönskum þrátt fyrir mikið frost í Rússlandi á þessum tíma árs.
„Neglurnar mínar hafa aldrei verið lengri og ég hef verið að safna þeim í fjögur ár og þrjá mánuði. Þetta byrjaði allt í veðmáli við vin minn og nú eru allir orðnir vanir löngu nöglunum mínum. Ég kalla þær börnin mín þar sem þær eru orðnar fjögurra ára gamlar og ég hugsa um þær líkt og þær væru börnin mín.“ Segir Elena.
Elena segist ekki eiga í neinum vandræðum með að sinna daglegum verkefnum sínum þrátt fyrir neglurnar en hún viðurkennir að hún hafi þurft að gefa ýmsa hluti upp á bátinn til þess að vernda þær. Hefur Elena alltaf haft langar neglur en í dag upplifir hún ótta yfir því að ein þeirra gæti brotnað og segist hún meðal annars hafa dreymt það að vakna með stuttar neglur.
„Ég hef ekki átt við nein vandamál að stríða við það sem ég geri daglega, ég þarf bara að gera suma hluti öðruvísi en annað fólk. Til dæmis er ég farin að skrifa aðeins öðruvísi á lyklaborð. Ég þarf bara að passa stöðugt upp á hreyfingar mínar. Ég þarf að hugsa allt sem ég geri fyrir fram til þess að forðast hraðar hreyfingar. Ég hef mestar áhyggjur af því að ég muni brjóta þær í svefni.“
Segir Elena að viðbrögð fólks við nöglunum séu mismunandi og að hún hafi fengið jafn mörg jákvæð viðbrögð eins og neikvæð. Einnig greinir hún frá því að neglurnar hafi ekki haft nein áhrif á ástarlíf hennar.
„Fólk bregst mismunandi við nöglunum, sumir verða hræddir við þær og aðrir skilja ekki hvað þær eru. Sumum finnst þær svalar og biðja mig um „selfie“ eða segjast virða þolinmæði mína. Sumir spurja mig að því hvenær ég ætli svo að klippa þær. Mér líkar það vel að hafa langar neglur af því að ég fæ mikla athygli út á þær. Ef manneskja hittir mig einu sinni þá mun hún aldrei gleyma mér. Það er líka ómögulegt að taka ekki eftir mér. Ég er mjög félagslynd manneskja, sérstaklega við karlmenn og ég hef aldrei upplifað litla athygli frá karlmönnum.“
