„Mamma þú ert svo miklu skemmtilegri þegar þú átt kærasta,“ sagði dóttir mín um daginn þegar við lágum saman í hrúgu í sófanum og ég dundaði mér við að fletta gegnum úrvalið á Tinder. Ég hummaði og umlaði eitthvað um að þetta væri nú ekki svo einfalt, allt þyrfti að smella saman, áhugi, óskalisti og aðlöðun, bætti því svo við í skyndibiturð að karlmenn væru líka upp til hópa spes og tilfinningalega óaðgengilegir. „Af hverju deitarðu ekki konur líka?“ spurði hún þá. „Tjah,“ sagði ég hugsi, „mér finnst konur mjög sætar, mjúkar og æðislegar, klárar og skemmtilegar. En ég hugsa að ég yrði nú seint ástfangin af konu.“ Hún hvatti mig þá til að prófa. „Mamma, prófaðu það bara. Þú getur ekki verið viss nema þú prófir.“
Fegurðin í komandi kynslóðum er mikil. Pælingin er einföld, elskaðu bara þann sem þú vilt elska.
Mig grunar að einmitt í dag séum við að ganga í gegnum undarlegt ofurskilgreiningartímabil. Við höfum hafnað tvíhyggjunni varðandi kynhneigð, að fólk sé annað hvort gagnkynhneigt eða samkynhneigt, og við höfum meira að segja opnað augun fyrir því að kynin séu fleiri en tvö. Orð eins og pankynhneigð, fjölgerva, kynsegin og intersex eru að verða okkur töm og hafa meira að segja ratað inn í ræðu sjálfs forseta Íslands á málþingi um transbörn og -ungmenni sem haldið var í Iðnó á dögunum.
Gömlu skilgreiningarnar eru á undanhaldi og það rýkur úr höfðum afturhaldsseggjanna. „Má þetta ekki bara vera einfalt eins og í gamla daga? Karlar karlar og konur konur. Erum við ekki sköpuð þannig? Erum við komin í stríð gegn náttúrunni?“ segja þeir og hrista sína rykugu hausa.
Þegar ég heyri í þeim rykugu verður mér einhverra hluta vegna hugsað til Kristjáns eðlisfræðikennara míns úr Hlíðaskóla. Þegar ég sat í tímum hjá honum á síðustu öld og lærði um alheiminn hélt hann á kennaraprikinu sínu og benti á mynd af atómi. Hann útskýrði að heimurinn væri búinn til úr litlum einingum sem heita atóm, eða frumeindir. Kristján benti á kjarnann og útskýrði að þar héldu róteindir og nifteindir til. Svo sveiflaði hann prikinu kringum kjarnann til að sýna okkur hvernig æstu rafeindirnar mynduðu ský í kring.
Hvað ætli Kristján og aðrir eðlisfræðikennarar hafi gert þegar tilvist Higgs-bóseindarinnar var staðfest með hjálp hins risavaxna hraðals í Cern? Peter Higgs hafði fyrst spáð fyrir um tilvist eindarinnar árið 1964 en það var ekki fyrr en með tilrauninni í Cern í júlí 2012 að hún var staðfest. Áhugasömum má benda á heimildamyndina Particle Fever sem nálgast má á Netflix, en þar er fylgst með vísindafólkinu sem vann að þessari mjög svo áhugaverðu og risavöxnu tilraun sem staðfesti tilvist þess agnarsmæsta sem við vitum um í veröldinni.
Hverju ætli Kristján svari þegar 12 ára stelpa réttir upp hönd í eðlisfræðitíma og spyr um smæstu þekktu einingar alheimsins? Ég efast um að hann hristi hausinn, hnussi og haldi gömlu ræðuna um róteindirnar í kjarnanum og rafeindaskýið. Ég er viss um að hann hefur uppfært þekkingu sína og útskýrir fyrir barninu að líklega séu það kvarkar, meðal annars Higgs-bóseindin. Kennarar fylgjast nefnilega með, og stunda endurmenntun, það er partur af því að vera kennari.
Að bera virðingu fyrir og hlusta á reynslu annarra er líka partur af því að vera manneskja. Ef strætóbílstjórinn í ellefunni fílar sig meira sem konu í dag og setur á sig naglalakk í stíl við bílstjórabúninginn – er það ekki bara frábært? Ef gaurinn á næsta borði í vinnunni finnur að hann langar að prófa kynlíf með karlmanni, má hann það ekki alveg? Þarf hann að endurskilgreina kynhneigð sína? Vill hann það? Ókei… þá má hann það!
Kannski reynist ég sannspá líkt og Peter Higgs. Kannski hættum við að hafa þörf fyrir skilgreiningarnar og finnum okkur í veruleika þar sem fólk fær í alvöru að elska manneskjur. Núna skulum við samt slaka á, anda djúpt og læra. Læra af fólkinu sem hefur efast um tilverurétt sinn og upplifað jaðarsetningu vegna tvíhyggju og stífrar notkunar orða og vel merktra hólfa. Svona, andið ofan í maga, þetta er allt í lagi!
Ragnheiður Eiríksdóttir er hjúkrunarfræðingur og kynlífsráðgjafi hjá Áfalla- og sálfræðimiðstöðinni, Hamraborg 11
Eindálkur – molar
Það er staðreynd að …
35% auglýsenda í einkamáladálkum eru giftir
Ummál íslenskra lima í stinningu er að meðaltali 12,9 cm samkvæmt könnun Kynlífspressunnar. Það er rúmum sentímetra yfir meðaltali í öðrum löndum.
Lengd íslenskra lima er um 15 cm í stinningu.
Lengsti limur sem mældur hefur verið á núlifandi manni svo vitað sé er 32 cm langur.
Kosturinn við að vera með lítið typpi er
Þú getur notað hann til að endurstilla routerinn ef Internetið klikkar heima hjá þér eða í vinnunni.
Og þú hefur afsökun til að kaupa þér stóran jeppa.
Svona heldur þú í rómantíkina
Gefið hvort öðru pláss. Þegar við verðum hluti af pari – biti í stærra púsluspili – er kannski aldrei mikilvægara að halda í sitt persónulega líf. Eitt af því yndislegasta sem hægt er að gera fyrir makann er að leyfa honum að vera einn heima. Já, bara heima, án þess að neinar kvaðir fylgi því. Reglulegar fjarvistir beggja aðila eru líka mikilvægar – þegar maður saknar verður svo gott að hittast aftur!
Svona eyðileggur þú kynlífið
Gerið alltaf það sama í kynlífinu. Sömu hreyfingar og í sömu röð. Ekki breyta út af vananum.
Drekktu alltaf kippu af bjór, eina rauðvínsflösku eða þrjá tvöfalda vodka í tónik til að slaka á fyrir kynlíf.
Svaraðu Facebook-skilaboðum, sms-um, og símtölum á meðan ástarleikur stendur yfir. Þú veist aldrei hverju þú gætir verið að missa af.
Svona kryddar þú kynlífið
Efnið til játningakvölds. Kveikið á kertum og slökkvið á símum. Segið hvort öðru frá æsandi kynferðislegum leyndarmálum eða fantasíum sem blunda innra með ykkur. Gerið svo eitthvað í málunum.
