Fátt er eins pirrandi og móttökuritari hjá lækni sem ætlast til að maður segi frá hvað amar að manni fyrir framan fulla biðstofu af fólki. Þetta þekkja flestir en þessi gamli maður sem við segjum frá núna meðhöndlaði vandamálið á eftirminnilegan hátt.
Þannig hefst skemmtisaga sem aldrei átti sér stað. Á Bleikt er birt slíkt efni endrum og eins lesendum vonandi til skemmtunar.
Sextíu og fimm ára gamall maður gekk inn á yfirfulla biðstofu og að ritaraborðinu.
Ritarinn sagði:
Hvers vegna þarft þú að hitta lækninn í dag, herra minn?
Hann svaraði að bragði:
Það er eitthvað að typpalingnum mínum.
Þetta gramdist ritaranum og hún sagði:
Þú átt ekki að segja svona lagað upphátt á fullri biðstofu.
,,Hvers vegna ekki? Þú spurðir mig hvað væri að og ég svaraði“, sagði gamli maðurinn reiðilega.
Ritarinn sagði:
„Núna ertu búinn að láta alla á biðstofunni fara hjá sér. Þú hefðir átt að segja eitthvað á borð við að þér væri illt í eyranu og svo ræða málið nánar við lækninn þinn.“
Gamli maðurinn sagði þá önugur á móti að hún ætti þá auðvitað ekki að spyrja fólk spurninga sem væru þannig að svörin við þeim gerðu alla vandræðalega! Hann þrammaði síðan út af læknastofunni og kom inn aftur mörgum mínútum síðar.
Móttökuritarinn brosti, ánægður að sjá að gamli maðurinn hefði meðtekið það sem hafði sagt og spurði hvert væri erindið.
„Það er eitthvað að eyranu mínu“, sagði gamli maðurinn.
„Og hvað er að eyranu þínu?“ spurði ritarinn.
„Ég get ekki pissað með því!“ sagði gamli maðurinn.
