„Jæja hvað segirðu? Ertu ekki enn komin með mann? Ekki? Engar áhyggjur hann kemur bráðum.“ Þetta er stutt dæmi um orðræðu sem við, einhleypa fólkið, þekkjum alltof vel. Maður reynir að jánka góðlega og gefa í skyn að allt sé á fullu í tilhugalífinu þegar raunin er sú að það eina sem maður getur státað af er samansafn misheppnaðra tindersamtala og mögulega hjásvæfur sem aldrei hringdu aftur en dunda sér við að fylgjast með manni á Instagram.
Tilhugalífið á samfélagsmiðlum getur orðið einhvers konar vítahringur. Á meðan maður er að hundsa einhvern vonbiðil þá er einhver að hundsa okkur. „Markaðurinn“ á Íslandi er líka svo lítill að um leið og þú sérð einhvern sem þú hefur áhuga á er meira en líklegt að hann sé búinn að sofa hjá bestu vinkonu þinni, systur hennar eða frænku þinni. Ef ekki, þá er hann fyrrverandi kærasti systur vinar þíns eða … þið skiljið. Ef hann fellur ekki undir þetta þá er hann pottþétt frændi þinn. Það er öllu verra ef það kemur í ljós eftir ástríðufulla nótt.
Við sem erum á lausu höfum eflaust öll einhvern tímann hugsað, djöfull væri næs að geta kúrað yfir Netflix og kvartað yfir einhverju sem kom fyrir þann dag, eða hafa einhvern til að fara í búðina með, gera heimilistörfin með og svo framvegis. Stór galli við það að vera á lausu er að þegar maður er kominn á ákveðinn aldur fylgist maður með vinum sínum fjárfesta í fasteign með makanum, flytja inn saman, stofna fjölskyldu og maður er bara heppinn ef þau hafa einhvern tíma til þessa að hitta mann og flippa aðeins.
Þó að það sé viss galli við að eiga ekki kærasta til að deila öllu með þá eru kostirnir líka margir. Það fylgir því svo mikið frelsi að geta tekið allar ákvarðanir út frá sjálfum sér og þurfa ekki að hafa áhyggjur hvað maka finnst um neitt. Maður lærir að elska sjálfan sig, maður kynnist sjálfum sér svo vel og verður sjálfstæðari. Það má ekki vanmeta hvað það er ótrúlega næs að sofa einn, eða oftast næs.
Við getum samt öll verið sammála um það að enginn vill vera einn að eilífu, engan langar að deyja einn. En þangað til við finnum réttu manneskjuna til að velja gráa málningu á stofuvegginn með okkur, höldum við áfram að vakna við hliðina á einhverjum sem við þekkjum ekki mikið, með úfið hár og andremmu. Eða þá bara úthvíld eftir góðan nætursvefn án truflana.
