1. Fyrsta árið snýst eiginlega alveg um þetta litla kríli sem var að mæta í heiminn og því mjög mikilvægt fyrir ykkur að muna eftir hvor öðru. Maður á það til að gleyma maka sínum svolítið og það er ekkert skrítið, það var að bætast ný manneskja inn í hópinn og öll athyglin fer á hana.

Villimey hefur verið svolítið erfið fyrsta árið sitt og lítill tími fyrir okkur en þegar við erum komin upp í rúm þá nýtum við tímann í að kúra og tala saman.

2. Það er allt í lagi ef þú kannt ekkert á þetta litla nýja líf, þetta er alveg glæný manneskja sem var að bætast í hópinn, taktu þinn tíma í að kynnast og læra á þessa litlu manneskju.

3. Og þú kæra móðir, ekki gleyma því að þú ert þín eigin persóna, þetta hlutverk er krefjandi og erfitt og engin skömm í því að biðja um smá frí til að rækta sjálfa þig. Þú skiptir svo miklu máli og svo mikilvægt að þér líður vel andlega.

4. Pabbar geta líka fengið fæðingaþunglyndi og það er engin skömm í því. Mamman hefur verið að undirbúa sig í 9 mánuði og er því aðeins meira undirbúin heldur en pabbinn og ég skil ósköp vel að pabbarnir fái hálfgert sjokk þegar barnið mætir í heiminn. Bara muna það kæru foreldrar að það er allt í lagi að biðja um hjálp! Og sérstaklega ef annað hvort ykkar líður illa, þetta er svakaleg breyting, sérstaklega fyrir foreldra í fyrsta skipti.

5. Ef það eru önnur systkini á heimilinu þá verður að passa að þau „gleymist“ ekki. Gott að hafa reglulega daga sem stóra systkinið fær að hafa mömmu sína eða pabba alveg eitt, einnig leyfa þeim að taka þátt með ungabarnið, þeim finnst það flestum svo gaman.

Og síðast en ekki síst, ekki gleyma að njóta tímanum sem þið hafið.

Færslan er skrifuð af Gunni Björns og birtist upphaflega á Mæður.com
Hægt er að fylgjast með Gunni á Snapchat og Instagram: gunnurbjornsd