Við eigum öll okkar vondu daga og góða. Oft sagt að góðir hlutir komi í skömmtum og frábærir hlutir eiga sér stundum stað upp úr þurru.
Hið sama hlýtur þá að gilda um hinn enda pólsins, enda ákaflega leiðinlegt þegar leiðindi ryðjast inn í daginn sem var nógu pakkaður af erfiðum hlutum fyrir. Þar er ekki síður átt við þessi augnablik sem verða oft til af hreinum klaufaskap eða prakkaralegum völdum meinta almættisins, þá erum við að tala um augnablik þar sem margir hverjir nema staðar og spyrja sjálfan sig í örvæntingu: „Af hverju ÉG?“
Eitt mislukkað at.
