~ ÉG vissi ekki að maður gæti gleymt sársauka sem fylgir fæðingu á örskömmum sekúndum, þegar maður fær barn sitt í fangið
~ ÉG vissi ekki að það væri hægt að sitja í marga klukkutíma og horfa á sofandi barn
~ ÉG vissi ekki að manni gæti verkjað í hjartað, af væntumþykju einni saman
~ ÉG vissi ekki að ég gæti vakað heilu næturnar með grátandi barn í fanginu, en samt verið þakklát fyrir það
~ ÉG vissi ekki að ég gæti farið grátandi út í bíl, af söknuði, eftir að hafa farið með barnið mitt á leikskóla í fyrsta sinn
~ ÉG vissi ekki að barn gæti svæft mig á kvöldin, þegar ég hefði í rauninni átt að vera að svæfa það
~ ÉG vissi ekki hversu notalegt það er að sofna með barninu sínu á kvöldin, í allt of stuttu rúmi, með allt of litla sæng og vakna með snuddufar á kinnini tveim tímum seinna
~ ÉG vissi ekki hvað það er ólýsanlega yndisleg tilfinning að fylgjast með systkina ást barnanna sinna, frá því að þau hittust í fyrsta sinn á spítalanum
~ ÉG vissi ekki hvað margar tilfinningar bærast í mömmuhjartanu þegar barnið byrjar í grunnskóla
~ ÉG vissi ekki hvað heimavinna er í augum fullorðinna
~ ÉG vissi ekki að það væri hægt að vera eins stolt og raun bar vitni yfir litlum hlutum, eins og fyrsta orðinu, fyrstu skrefunum, fyrsta skóladeginum, fyrstu tönninni sem datt og fyrstu einkununum
~ ÉG vissi ekki hvað það gæti verið erfitt þegar barnið þurfti að fara á slysó í fyrsta sinn, og annað sinn, og þriðja sinn…..
~ ÉG vissi ekki að ég gæti breyst í ljónynju á örskömmum tíma ef eitthvað bjátaði á hjá barninu mínu og varið það með kjafti og klóm
~ ÉG vissi ekki að ég myndi vera tilbúin að fórna lífi mínu fyrir barnið mitt, sama hvað!
~ ÉG vissi ekki hvað móðurást er, fyrr en ég varð MAMMA
ÉG á þrjú börn sem ég elska út af lífinu og er svo þakklát fyrir á hverjum degi, þrátt fyrir erfiða daga stundum og blóð, svita og tár.
