Eftir að Sunna hafði tekið ákvörðun um að eignast annað barn læddist óhjákvæmilega að henni hræðsla. Hræðsla um meðgöngu- og fæðingarþunglyndi sem Sunna hafði upplifað áður þegar hún gekk með dóttur sína.
„Alla meðgönguna var ég mjög meðvituð um einkennin og talaði mikið um þetta við ljósuna mína. Í þetta skiptið var vel fylgst með mér. Mér var sagt að ef ég yrði vör við einhver einkenni þá ætti ég að hringja strax í þær,“ segir Sunna Rós Baxter í einlægri færslu á bloggi sínu.
„Ég hafði einnig miklar áhyggjur af því að ég myndi ekki tengjast barninu neitt eftir fæðingu. Fyrstu 12 – 15 klukkutímana eftir að sonur minn fæddist þá fann ég enga tengingu við hann og ég var alveg miður mín að þurfa mögulega að ganga í gegnum fæðingarþunglyndi aftur. Sem betur fer kom tengingin strax fyrstu nóttina okkar saman. Ég vissi ekki að það væri hægt að elska ungabarn jafn heitt og ég elskaði hann.“
Þegar dóttir Sunnu var ung leið henni alltaf eins og hún væri versta móðir í heimi.
„Mig langaði að gera allt annað en að vera föst heima með henni og mér fannst eins og hún vildi ekki vera hjá mér. Þegar ég átti strákinn minn fór ég hins vegar alveg í hina áttina. Ég veit að hann vill aðallega vera hjá mér og ég elska að vera með honum. Á þeim rúmlega sex mánuðum sem hann hefur verið til hef ég aldrei sett hann í pössun eða hreinlega viljað fá pössun fyrir hann af því að ég nýt þess svo að hugsa um hann. Mér finnst hann heppnastur í heimi að eiga mig sem mömmu og að engin mamma í heiminum gæti verið honum betri móðir en ég, svo mikið elska ég hann.“
Ást Sunnu til sonar síns vekur hins vegar upp vondar minningar og á hún virkilega erfitt með að sjá gamlar myndir af dóttur sinni.
„Það var ekki fyrr en ég eignaðist son minn sem ég virkilega sá hverju ég hafði misst af, hverju dóttir mín missti af. Ég vildi óska þess að ég gæti átt hana upp á nýtt, verandi manneskjan sem ég er í dag. Ég er með svakalegt samviskubit og finnst ég skulda henni svo mikið sem ég mun aldrei geta bætt fyrir. Mér líður eins og ég hafi rænt hana æskunni og geti með engu móti borgað henni til baka.“
Sunna segir að þessar tilfinningar hafi komið henni í opna skjöldu.
„Það sem gerðist var að því meira sem ég elska drenginn minn, því verr líður mér yfir fæðingarþunglyndinu sem ég upplifði með stelpuna mína. Til að byrja með hafði ég miklar áhyggjur af því að ég elskaði hann meira en hana og bjó til allskonar aðstæður í hausnum á mér til þess að komast að sannleikanum. Hvað ef einhver myndi brjótast inn og myndi skipa mér að velja hvort barnið ég myndi vilja að fengi að lifa? Gæti ég valið? Auðvitað gæti ég aldrei valið, ég elska þau alveg jafn mikið.“
Sunna segist þó átta sig á því að hún geti ekki farið aftur í tímann til þess að gefa dóttur sinni alla þá ást sem hún átti skilið frá upphafi.
„Það eina sem ég get gert er að vera henni góð móðir í dag. Í dag elska ég hana út af lífinu og elska að eyða tíma með henni. Mér finnst alltaf leiðinlegt þegar hún fer í burtu yfir helgi eða jafnvel út að leika við vini sína. Mér finnst ég svo heppin að fá að vera mamma hennar. Það er ekkert sem ég get gert til þess að breyta fortíðinni og ég hef ákveðið að hætta að kenna mér um og brjóta mig meira niður fyrir að hafa verið með fæðingarþunglyndi þegar ég átti hana. Það sem ég get gert er að vera sú móðir sem hún á skilið núna. Það eina sem við höfum er dagurinn í dag og á hverjum degi reyni ég að vera betri móðir en ég var í gær.“
Hægt er að fygjast með Sunnu á Snapchat undir notandanafninu: sunnabaxter