Sonur Gillian Brockwell fæddist andvana. Þegar hún snéri aftur á samfélagsmiðla eftir missinn tóku á móti henni persónusniðnar auglýsingar sem gerðu ráð fyrir því að hún væri annað hvort ennþá ólétt, eða að hún hefði fætt heilbrigt barn. Hún gagnrýnir tæknifyrirtæki í færslu á Twitter fyrir að reikna ekki með því að meðgöngu geti lokið með missi. 

Gillian var í sjöunda himni. Hún átti von á barni innan skamms og eyddi miklum tíma á netinu að plana barnaherbergið, skoða meðgöngufatnað og skoða færslur undir barna og meðgöngutengdum myllumerkjum á Twitter. Síðan dundi hörmungin yfir. Hún fór að finna fyrir verkjum og var hætt að finna fyrir  hreyfingum sonar síns. Sonur hennar fæddist andvana, aðeins 2 kíló að þyngd. Fyrst um sig var hún of miður sín til að fara á netið, en þegar hún loksins treysti sér til þess þá blöstu við henni auglýsingar sem miðaðar voru að meðgöngu og nýbökuðum mæðrum. Auglýsingunum var persónulega beint að henni, en áttu ekki við hennar aðstæður. Hún hafði komið heim af spítalanum tómhent.

Í færslu á Twitter gagnrýnir hún ónærgætnar persónusniðnar auglýsingar

„Ég veit að þið vissuð að ég var ólétt. Það er mér að kenna. Ég bara stóðst ekki myllumerkin á Instagram. Kjáninn ég smellti jafnvel einu sinni eða tvisvar á auglýsingar um meðgöngufatnað á Facebook.

Þið sáuð líklega hjartnæmu þakkarkveðjurnar til vinkvennanna sem mættu í steypiboðið mitt, og um mágkonu mína, sem flaug alla leið frá Arizona fyrir boðið, sem merkti mig á myndum. Þið sáuð mig líklega leita af „köflóttum jólameðgöngufatnaði“ og „málningu fyrir vöggur sem er örugg börnum“. Ég  er  nokkuð viss um að Amazon sagði ykkur hver setti dagurinn minn var, 24.janúar, eftir að ég bjó þar til sængurgjafalista.

En sáuð þið ekki líka  þegar ég leitaði af „eru þetta fyrirvaraverkir?“ og „barnið mitt er hætt að hreyfa sig“. Tókuð þið ekki eftir þessum þremur dögum af þögn, sem var afar óvanalegt fyrir virkan notanda eins og mig? Sáuð þið ekki tilkynninguna með lykilorðum á borð við „brotið hjarta“ og „vandamál“ og „andvana fæðing“ og tvö hundruð grátandi broskarlana sem vinir mínir settu við færsluna? Er það ekki eitthvað sem þið gætuð fylgst með?

Sjáið þið til, það eru 26 þúsund andvana fæðingar í Bandaríkjunum á hverju ári og milljónir í viðbót hjá notendum ykkar víðsvegar um heiminn. Leyfið mér að segja ykkur hvernig samfélagsmiðlar taka við manni eftir að maður snýr aftur heim frá spítalanum tómhentur, eftir að eyða heilu dögunum grátandi uppi í rúmi, og tekur upp símann fyrir örfáar mínútur til að dreifa huganum fyrir næsta grátkast. Það er algjörlega mannskemmandi, samfélagsmiðlarnir eru nefnilega nákvæmlega eins og þegar barnið var enn lifandi. Bumbubaun, móðurhlutverk, brjóstagjöf. Hver einasti hlutur af Etsy sem ég ætlaði að nota í barnaherbergið.

Og þegar við milljónir syrgjandi notenda, merkjum „Ég vil ekki sjá þessa auglýsingu“, og svörum jafnvel í kjölfarið spurningunni um hvers vegna við viljum ekki sjá téða auglýsingu með sorglega sanna svarinu „Auglýsingin höfðar ekki til mín“ vitiði hvað kóðinn ykkar ákveður þá, kæru tæknifyrirtæki?

Það ákveður að þú hafir fætt barnið, gerir ráð fyrir að allt hafi gengið vel og hendir á þig auglýsingum á borð við brjóstagjafahaldarar (Ég er með kálblöð á brjóstunum því það er það besta sem læknavísindin hafa uppá að bjóða til að losna við mjólkina), ráð til að fá börn til að sofa í gegnum nóttina (ég myndi gefa allt til að  heyra hann gráta yfirhöfuð) og bestu vagnarnir sem vaxa með barninu þínu (mitt barn mun aldrei verða þyngra en 2 kíló).“

Gillian biðlar í færslu sinni til tæknifyrirtækja að gera ráð fyrir því að meðgöngu ljúki ekki vel og vera meðvitaðir um að ekki allar mæður koma heim af fæðingardeildinni með barn.

„Í guðanna bænum tæknifyrirtæki, ég biðla til ykkar, ef þið eruð nægilega klár til að gera ykkur grein fyrir að því að ég hafi verið ólétt, að ég hafi fætt barn, þá eruð þið líklega nægilega klár til að sjá að barnið mitt dó, og getið miðað auglýsingarnar ykkar að því, eða kannski bara sleppt því alveg.“

https://twitter.com/gbrockell/status/1072589687489998848