Hjúkrunarfræðingur sem hefur lengi starfað við heimahjúkrun aldraðra og hjúkrar einstaklingum á síðustu vikum lífsins hefur sett saman lista yfir þau atriði sem sjúklingar hennar vildu að þau hefðu gert betur yfir ævina.
Hjúkrunarfræðingurinn vill ekki láta nafns síns getið sökum þess að hún er bundin trúnaði í starfi. Hún segir að eftir að hafa kynnst svo mörgu deyjandi fólki hafa hún ákveðið að gera lista yfir þau 5 atriði sem flestir sögðust hafa viljað gera öðruvísi yfir ævina.
Hún segir að fólk sem bíður hinstu stundarinnar opni sig tilfinningalega samhliða því að það fer yfir lífshlaupið í huganum. Hún segir að tilfinningar eins og afneitun, ótti, reiði, eftirsjá og loks sátt hafi farið í gegnum huga flestra þeirra sjúklinga sem hún kynntist. Öll fundu þau hugarró áður en þau létust:
Algengast var að fólk sæi eftir þessu atriði. Þegar fólki verður ljóst að lífið er á enda og horfir til baka, er auðvelt að sjá hversu margir draumar hafa ekki ræst. Fæstir hafa upplifað helminginn af því sem það ætlaði sér í lífinu.
Þetta kom frá öllum karlkyns sjúklingunum sem ég hjúkraði. Margir misstu af æsku barna sinna og félagsskap maka síns. Konur töluðu líka um þessa eftirsjá. Þetta er gott að hafa í huga í amstri hversdagsins. Er hægt að hliðra til, minnka við sig vinnu til þess að eyða meiri tíma saman?
Margt fólk hélt aftur af tilfinningum sínum til þess að halda friðinn við aðra. Þar af leiðandi sætti það sig við meðalmennsku og gerði aldrei allt sem það ætlaði sér að gera í lífinu. Margir þróuðu með sér sjúkdóma sem tengdust biturleikanum og gremjunni sem þetta hafði í för með sér.
Oft gerði fólk sér ekki fullkomlega grein fyrir þeim verðmætum sem felast tryggri vináttu, þar til á hólminn var komið. Margir iðruðust djúpt að hafa ekki gefið vináttusamböndum þann tíma og orku sem þau áttu skilið.
Það kom mér á óvart hversu algengt þetta atriði er. Það var ekki fyrr en komið var að leiðarlokum að margir gerðu sér grein fyrir að hamingja er val. Fólk hafði staðið fast í gömlum venjum og haft áhyggjur af mörgu sem skipti engu máli þegar á hólminn var komið.