Hæ, ég heiti Sigrún Ásta og ég er meðvirkur aðstandandi alkóhólista.
Það birtist þráður inni á Góða systir þess efnis að aðstandandi alkóhólista væri að gefast upp. Sú manneskja vissi ekki hvað skyldi gera, en sem betur fer var henni beint í rétta átt.
Að elska einstakling með fíknisjúkdóm getur verið virkilega erfitt. Það er oft svo erfitt að það væri stofnuð samtök, Al-Anon, fyrir aðstandendur alkóhólista. Þegar maður er í þessari stöðu tekur maður skiljanlega margt inn á sig sem maður myndi ekki endilega gera í öðrum kringumstæðum. Von mín er sú að ég geti sýnt þér, kæri lesandi sem ert kannski í þessari stöðu, að manni getur liðið betur.
Algeng hugsun aðstandanda er að ástæðan fyrir því að alkóhólistinn drekkur er sú að aðstandandinn sé ekki nógu góður. „Ef ég væri duglegri í að taka til, myndi tuða minna, myndi þetta og myndi hitt“. Það er þannig mjög mikilvægt að átta sig á því að maður getur ekki borið ábyrgð á gjörðum annarra – þeir hafa valið.
Það gerist oft að aðstandendur gleyma sjálfum sér. Þeir eru svo uppteknir af því að gera hina glaða, oft í þeirri von um að þá kannski hætti alkóhólistinn drykkjunni, og þá gleyma þeir sjálfum sér. Það geta verið litlir hlutir sem safnast svo upp. Þú átt skilið að elda matinn sem þig langar í og taka besta bitann. Hugsaðu um sjálfan þig.
Þetta tengist beint inn í punkt 2. Þér má líða eins og þér líður og þínar tilfinningar eru ekki rangar. Það er allt í lagi að þér líði illa útaf einhverju, eða að þér líði vel út af öðru. Þú þarft ekki að slökkva á þínum tilfinningum til þess að öðrum líði betur.
Vá hvað ég vildi óska þess að ég hefði vitað að ég væri ekki ein. Að ég væri ekki sú eina með þessar tilfinningar. Að aðrir skildu mig. Og sérstaklega að þetta er fullkomlega (ó)eðlilegt. Í Al-Anon hef ég fundið stað sem tekur mér eins og ég er, og það skilja mig allir!
Það er stundum erfitt að elska alkóhólista. En það þarf ekki að vera ómögulegt.
Færslan er skrifuð af Sigrúnu Ástu og birtist upphaflega á Mæður.com
