„Húrra, ég er ein þeirra útvöldu!“ – hugsaði ég með bros á vör og kitl í maga þegar mér barst tilkynning þess efnis að umsókn mín um inngöngu hefði verið samþykkt. Nei, ég var ekki að sækja um skólavist í Yale, og ekki heldur um hreindýr til að skjóta eða skólagarð til að rækta rófur í sumar. Ég hafði sótt um inngöngu í swingpartí í Reykjavík, en slíkir viðburðir eru álíka sjaldgæfir og ályktanir ríkisstjórnarinnar gegn stríðsrekstri stórvelda sem bitna á borgurum Mið-Austurlanda.
Tæplega 40 manns en veislan var haldin í veglegu einbýlishúsi á nokkrum hæðum, en meðal annars var búið að útbúa leiksvæði, hengja upp kynlífsrólu og skella upp nuddbekk. Heitur pottur og gufubað ásamt sturtum voru einnig á staðnum. Kertaljós og kósý tónlist, og nóg af krókum og kimum fyrir skraf, kelerí og aðra lostaleiki. Gestir áttu að mæta með eigin handklæði, sleipiefni, smokka og aðra aukahluti eftir geðþótta.
Aldrei fyrr hafði ég mætt í stórt boð af þessu tagi á Íslandi, en ef til vill muna lesendur eftir frásögnum mínum af heimsóknum í skylda klúbba erlendis, þar á meðal Fata Morgana sem er staðsettur um 20 mínútur fyrir utan miðborg Amsterdam og þykir ansi góður. Greinarnar má nálgast á vef undirritaðrar hér fyrir neðan. Hér má svo lesa um swingpartýið í Reykjavík.
—
Ragnheiður Eiríksdóttir er hjúkrunarfræðingur og kynlífsráðgjafi hjá Áfalla- og sálfræðimiðstöðinni Hamraborg 11
www.raggaeiriks.com
raggaeiriks@asm.is